Refleksja: Boże przykazania są ostoją dla człowieka i ratunkiem dla ludzkiej cywilizacji

Zdjęcie: Obchody Święta Niepodległości w kościele na Ślęży (718m npm), 11.11.2023

Często słyszy się głosy: „jestem katolikiem, ale nie odpowiada mi nauka Kościoła o ochronie dziecka poczętego”, „jestem katolikiem, ale popieram metodę in vitro”, „jestem katolikiem, ale małżeństwo tej samej płci to coś normalnego”. W niektórych środowiskach, również podających się za katolickie, często wysuwa się wobec Kościoła Katolickiego zarzut, iż w związku z tym ma problem z niedostosowaniem się do funkcjonowania we współczesności. Nikt na tym świecie, nawet urząd nauczycielski Kościoła nie może zmieniać ustanowionego przez Boga depozytu wiary. Dlatego bez większego sensu są krytyki i żądania kierowane przez rozmaitych liberałów pod adresem Papieża, aby zmienił zasady etyki małżeńskiej, aby zgodził się na aborcję, eutanazję, doświadczenia na ludzkich embrionach czy też na umocowane prawnie, choć jaskrawo sprzeczne z naturą związki homoseksualne.

Praw ustanowionych przez Boga nikt nie może zmienić, nawet Kościół. Kościół Katolicki nie ma tu problemu, to jest problem dla współczesnych ideologów, którzy nienawidzą Kościoła dlatego, że głosi on prawdę. Chcieliby natomiast, by Kościół jedynie proponował: „możesz tak, możesz inaczej” - chodzi tu o tzw. „katolicyzm marketowy” oznaczający: „wybieram tylko to, co mi się podoba”, czyli wierzę w to, że Bóg istnieje, że istnieje niebo, ale w piekło nie wierzę. Akceptuję przykazanie „nie zabijaj”, ale tylko w przypadku człowieka narodzonego i w pełni sprawnego, innych zaś można mordować. Takie przebieranie jak w supermarkecie, w prawdach wiary i regułach moralnych. Najczęściej wybiera się to co wygodne i nie wiąże się z jakimś wyrzeczeniem.

Nie sposób nie zauważyć, że dla wielu współczesnych ludzi religia stała się czymś w rodzaju obyczaju czy tradycji, którą się zachowuje tylko w takim zakresie, w jakim daje przyjemność, poczucie bezpieczeństwa i dobry nastrój. Dlatego prawdy wiary i wynikające z nich nakazy moralne traktowane są jako coś, co można dowolnie zmieniać w zależności od okoliczności. Człowiek współczesny sam chce decydować o tym, co jest dla niego dobre, a co złe. Nie chce by ktoś mu narzucał jakieś zasady. Tymczasem religia jest prawdą, drogą i życiem dla każdego człowieka.

Przecież Kościół niczego nie narzuca tylko proponuje, a Boże Przykazania nie są kajdanami w jakikolwiek sposób krępującymi człowieka. Boże Przykazania wyryte zostały przez Stwórcę nie tylko na kamiennych tablicach, lecz także w sercu każdego człowieka i pozostają tam dopóki nie ulegnie on deprawacji moralnej, dopóki nie ulegnie szatańskiemu kłamstwu, dopóki przez grzechy nie zabije w swojej duszy sumienia, które mówi mu wyraźnie co jest dobre, moralne, a co jest złe. Boże przykazania są ostoją dla człowieka, są ratunkiem dla ludzkiej cywilizacji. Wszelkie zło, które nas dotyka pochodzi z łamania Bożych Przykazań.