Refleksja: Reformę otaczającego nas świata rozpoczynamy nie od innych ale od siebie

Jesteśmy w Kościele! To bardzo ważne stwierdzenie, które wskazuje nam konkretny kierunek. Skoro trwamy w Kościele Katolickim mamy świadomość, że czuwa nad nami Bóg, który pragnie naszego dobra i chce, byśmy podążali Jego drogami.

Nie mamy więc wątpliwości, że kluczem dobrego rozeznania jest nasze wołanie do Ducha Świętego, aby wskazał nam odpowiednią drogę do realizacji Bożej woli w naszym Kościele. Skoro przygotowujemy się do synodu, myślimy o dobru nas wszystkich. To nie tylko realizacja woli jednej jednostki czy stanu, ale przede wszystkim ustosunkowanie się do tego, czego chce od nas Pan Bóg i kierunki, które w obecnych czasach chce obrać. My mamy stać się narzędziami w Jego ręku. 

Dlatego została napisana modlitwa, która ma być odmawiana we wszystkich kościołach archidiecezji wrocławskiej, a także do prywatnej modlitwy:

Modlitwa za Synod Archidiecezji Wrocławskiej
Panie Jezu Chryste, * prosimy, daj nam usłyszeć Twój głos *
i jak Maryja czynić wszystko, co powiesz. *
Odnawiaj nasze życie w Kościele, * byśmy budowali komunię, *
formowali serca * i realizowali Twoją misję. *
W Duchu Świętym, * na chwałę Ojca *
powierzamy Tobie Synod Archidiecezji Wrocławskiej, *
aby był Bożym dziełem w nas. *
Matko Boża Zwycięska, * módl się za nami!

(źródło: https://synodwroclaw.pl/diecezjalne/modlitwa-za-synod/)

Kościół jest wspólnotą wiernych. Od samego początku swego istnienia przeżywa kryzys, bo uczestniczy w walce miedzy dobrem a złem. W każdej epoce były takie kryzysy. Dlatego, że walkę dobra ze złem podejmuje każde pokolenie na nowo. Każde pokolenie, każdy człowiek musi podejmować walkę ze złem. Stąd ten kryzys będzie zawsze. Ale chodzi tu o kryzys ludzkich dusz. Jeśli mówimy o reformie kościoła to następuje ona wtedy gdy ludzie wierzący zmieniają się wewnętrznie ku dobremu. Kościół musi się stale reformować, ale prawdziwa reforma nie polega na zmianie struktur. To jest sprawa drugorzędna. Podstawową sprawą jest nawrócenie ludzkich serc. I w każdej takiej reformie należy przede wszystkim zacząć od przemiany własnych serc, od swego życia duchowego i fizycznego, od swojego stosunku do życiowych obowiązków, do społeczeństwa, do kultury, do polityki, do posiadania i używania dóbr doczesnych. Każdy musi tę reformę zacząć od siebie. Potrzebne jest dziś bowiem nawrócenie nas wszystkich, ojców i matek, polskich rodziny by byli prawdziwymi naśladowcami Świętej Rodziny.

Potrzebne jest nawrócenie zdezorientowanej niejednokrotnie ideowo i moralnie naszej polskiej młodzieży. Potrzebne jest nawrócenie aby ludzie którzy rządzą nami myśleli tylko kategoriami dobra wspólnego. Nawrócenie potrzebne jest każdemu z nas. Reformę otaczającego nas świata rozpoczynamy nie od innych ale od siebie. To my sami starajmy się być lepsi, uczciwsi, miłosierni dla innych, na serio traktujący swoje życiowe obowiązki. To my sami nawróćmy się do Boga. To my sami potraktujmy na serio sprawy naszej nieśmiertelnej duszy, która cenniejsza jest niż wszystkie skarby tego świata.