Refleksja: Kultura pozbawiona sacrum staje się całkowicie pusta i wyzbyta z głębszego sensu

Zdjęcie: Festyn parafialny z okazji 80. rocznicy urodzin ks. prałata Ryszarda Staszaka. Sulistrowice, 3.09.2023

Ludzkie prawo - nawet to ustanowione demokratycznie - nie jest ostateczną podstawą ani moralności, ani prawdy. Samo prawo nie może decydować o tym, co jest dobre, a co jest złe. Tak samo jak nie może być podstawą w ustalaniu prawdy naukowej. Tak jak nie można demokratycznie ustalić, ani obalić żadnej tezy naukowej, tak samo nie można demokratycznie znieść ani Dekalogu, ani zasad prawa naturalnego. Zarówno prawda jak i dobro moralne przekraczają kompetencje jakiegokolwiek ludzkiego prawodawcy. Prośby przekroczenia tych kompetencji podejmowane były od niepamiętnych czasów i zawsze niosły za sobą tragiczne dla człowieka konsekwencje.

Prawo ustanowione przez ludzi nie może być ważniejsze niż prawo naturalne, a fundamentem wszelkich praw musi być Dekalog. W Dekalogu bowiem zawarte są fundamentalne normy zakorzenione w ludzkiej naturze, której nie wolno przekraczać. Jeśli prawo nie będzie czerpać z Dekalogu, będzie prowadziło do zbrodni, bo sama wola ludzka jako źródło prawa może prowadzić do wielu aberracji, czego przykładem jest sowiecki bolszewizm czy nazistowskie Niemcy. Przecież Hitler ustanowił prawo, wg którego należało zamordować każdego Żyda. Takie są właśnie konsekwencje oderwania prawodawstwa od Dekalogu. To Pan Bóg jest gwarantem praw. Odwołanie takie nie pozwala więc ustanawiać praw sprzecznych z przykazaniami danymi przez Stwórcę – taki, jaki jest w konstytucji niemieckiej, która została przyjęta po II wojnie światowej - wobec tych wszystkich straszliwych zbrodni Niemcy chcieli się na przyszłość w ten sposób zabezpieczyć, uznali więc że nie ma innego fundamentu jak odwołanie się do Boga i Dekalogu. Należy stale pamiętać o nierozerwalnym związku ludzkiej godności i praw ludzkich z samym Bogiem. Bez Boga człowiek i jego godność stają się niczym.

Kto dziś chce budować zjednoczoną Europę jako obszar prawa, pokoju i sprawiedliwości dla wszystkich zamieszkujących ją narodów i kultur wyłącznie w oparciu o ludzki rozum, który nic nie chce wiedzieć o Bogu i Jego moralnym prawie, ten bezsprzecznie poniesie klęskę i doprowadzi miliony ludzi do nowych nieszczęść. Widzieliśmy to już niejednokrotnie w historii. Widzieliśmy, że ludzie którzy odrzucają Boga nie są w stanie poczuć się swoimi braćmi. Bez wspólnego Boga Ojca nie ma braterstwa. Nie wolno zapominać, że u podstaw europejskiej cywilizacji było chrześcijaństwo i Ewangelia. To chrześcijaństwo ukształtowało Europę. Jeśli się korzenie chrześcijańskie odrzuci, nie zostanie nic. Trzeba pamiętać, że każdy naród, każda cywilizacja i każda kultura najpierw murszeje, a potem nieodwołalnie ginie jeżeli odejdzie od fundamentalnych zasad moralnych i religijnych, na których została zbudowana. Wypierając się Boga w istocie wypieramy się kultury europejskiej, której nie wolno - jak to się dziś powszechnie czyni - sprowadzić do cywilizacji techniki i handlu. Kultura pozbawiona sacrum, pozbawiona wymiaru transcendentnego staje się bowiem całkowicie pusta i wyzbyta z głębszego sensu. Jeśli odrzucimy chrześcijańskie korzenie, nie zostanie nic.