Refleksja: Wolność bez Boga i bez prawdy staje się dziś karykaturą wolności

Zdjęcie: Poświęcenie obrazu Błogosławionego Ks. Jerzego Popiełuszki znajdującego się w kościele na Ślęży (718m npm) podczas jednej z pielgrzymek do świątyni, 1 maja 2019 r.

19 października przypada okrągła rocznica śmierci Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki. To właśnie 40 lat temu - w październiku 1984 r. - ksiądz Jerzy Popiełuszko został zamordowany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa PRL. Czy ten młody, zaledwie 30-letni człowiek był aż tak groźny dla rządzących, że trzeba było go tak maltretować, pisać w prasie kłamliwe artykuły na jego temat, aby wreszcie bestialsko zamordować?

Ks. Jerzy pochodził z biednej, wielodzietnej rodziny ze wsi Suchowola na Podlasiu. Po maturze wstąpił do Seminarium Duchownego w Warszawie. Po I. roku studiów został skierowany do przymusowej służby wojskowej w Bartoszycach - specjalnej jednostce dla kleryków o zaostrzonym rygorze. W 1972 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk prymasa Bł. Kard. Stefana Wyszyńskiego. Od sierpnia 1980 r. był związany ze środowiskami robotniczymi. W czasie strajku został wysłany do odprawiania Mszy Św. w Hucie Warszawa, a w stanie wojennym - w Kościele Św. Stanisława Kostki w Warszawie – to tam organizował słynne „Msze Św. za ojczyznę". Swoją działalność duszpasterską i nauczanie opierał na przesłaniu: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj". To on prowadził pogrzeb bestialsko zamordowanego studenta Grzegorza Przemyka. W czasie stanu wojennego stał się celem działań operacyjnych Służby Bezpieczeństwa. Akcji rozpracowywania księdza nadano kryptonim „Popiel". Oprócz przyjaciół otaczali go również agenci i tajniacy, a on nawet pilnującym go w zimowe wieczorny SB-kom wynosił gorącą kawę czy herbatę. Jesienią 1983 r. w mieszkaniu księdza zarządzono rewizję znaną później jako „Prowokacja na Chłodnej": SB-cy „znaleźli" tu m. in. granaty, naboje do pistoletu maszynowego, materiały wybuchowe czy farby drukarskie – oczywiście wszystko wcześniej podrzucone. Jerzy Urban – w tamtych latach jeden z głównych autorów propagandy i cenzury PRL-owskiego rządu, który pisał pod pseudonimem Jan Rem, przodował w szkalowaniu księdza Jerzego. Przez tę nagonkę Ks. Jerzy coraz bardziej podupadał na zdrowiu, dlatego Ks. Prymas zaproponował mu 16 października 1984 r. (na 3 dni przed śmiercią) wyjazd do Rzymu. Ksiądz jednak z propozycji nie skorzystał - nadal chciał być z robotnikami. Mimo udręczenia kapłan nie dawał się zastraszyć, co więcej – zyskał rangę moralnego autorytetu i symbolu wolności w Polsce i poza jej granicami. Komuniści postanowili go więc zamordować.

19 października 1984 r. Ks. Popiełuszko przyjechał do Parafii Polskich Braci Męczenników w Bydgoszczy. Spotkanie modlitewne zakończył zdaniem: „Módlmy się, abyśmy byli wolni od lęku, zastraszenia, a przede wszystkim od żądzy odwetu i przemocy" - były to jego ostatnie publiczne słowa. W czasie powrotu do Warszawy razem z kierowcą został uprowadzony przez funkcjonariuszy MO. Kierowcy udało się uciec z kabiny samochodu, a księdza związano i wrzucono do bagażnika. Dopiero 11 dni później z Zalewu na Wiśle koło Włocławka wyłowiono jego zwłoki. Ręce miał skrępowane w taki sposób, że gdy nimi ruszał zaciskała się pętla na szyi. Ciało obciążono workiem pełnym kamieni. W trakcie sekcji wykazano liczne ślady bicia oraz złamań. Pożegnanie księdza Jerzego Popiełuszki, które odbyło się przy warszawskim Kościele Świętego Stanisława Kostki było najliczniejszą ceremonią pogrzebową w historii Polski - od 600 tys. do miliona uczestników manifestowało wówczas pokój i przebaczenie.

Ksiądz Jerzy zawsze był bardzo blisko ludzi, niosąc ich ciężary i dramaty. Jego kazania stały się niezwykle przenikliwe i nabrały wielkiej mocy. Przypominał, że wszelkie kryzysy biorą się z braku prawdy, a żeby żyć w prawdzie trzeba pokonywać lęk. Przypominał również prawdziwą historię Polski i stawał w obronie pokrzywdzonych. Na jego Msze Św. przybywały dziesiątki tysięcy wiernych z całej Polski, notowano wiele nawróceń i chrztów osób dorosłych. Uczestnicy Mszy za Ojczyznę wracali do domów wolni od lęku i nienawiści - z poczuciem godności i nadziei. Tam, gdzie docierał jego głos, tam system komunistyczny, rządzący strachem i manipulacją tracił wpływy. Ks. Jerzy stał się patronem Solidarności, patronem prześladowanych chrześcijan, społeczeństw zmagających się z totalitaryzmem, konsumpcjonizmem i chaosem wartości. Jest przede wszystkim patronem ludzi, którzy chcą przeżyć wartościowe życie. Jest także patronem ludzi młodych - jako przewodnik w skomplikowanym świecie półprawd, konfliktów, lęku i nienawiści.

„Posyła mnie Bóg, abym głosił Ewangelię i leczył rany zbolałych serc" - taką sentencję Ks. Jerzy nosił przy sobie zapisaną na obrazku prymicyjnym. W świecie księdza Jerzego Popiełuszki rozgrywał się spór o wartości – ten spór trwa do dziś, ponieważ wolność bez Boga i bez prawdy staje się dziś pociągającą dla niektórych karykaturą wolności. W 40. rocznicę męczeństwa błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki prośmy Boga o dar prawdy i wolności w sercach, w Ojczyźnie i na świecie.